Februari

Op maandag had ik tijdens voetbaltraining niet zoveel last van mijn enkel, echter, op dinsdag was de pijn weer goed aanwezig en ben ik halverwege met de training gestopt. Aangezien de halve marathon van Little Rock ondertussen akelig dichtbij komt (6 maart) en ik niet echt in staat ben om hard te lopen, ben ik nu elke schooldag eerder opgestaan om wat te trainen op de crosstrainer in de gym van het appartementencomplex (iets wat ik al 2/3x per week deed toen ik in januari geblesseerd was). Op vrijdag kreeg ik mijn eerste Amerikaanse ‘detention’, omdat ik op woensdag voor de tweede keer te laat was in dit kwart van het jaar. Dit betekende dat ik de maandag erop een halfuur eerder op school moest zijn. Maar voor dat het zover was, was het eerst weekend. Dit weekend deden we met het schoolvoetbal team mee aan de carnavalsoptocht in de stad. Nooit gedacht dat ik carnaval ooit leuk zou gaan vinden. 

Op maandag had ik dus detention, en na het 6^de (van de 7) uur werden we vrijgelaten van school, omdat we een oefenwedstrijd hadden in en tegen Maumelle High. Eerst was de beurt aan de meiden. Tijdens de rust stonden ze 1-0 achter, en toen halverwege de tweede helft de 2-0 viel, brak het team. Einduitslag: 6-0. Daarna waren de jongens aan de beurt. Bij rust stond het 2-0 voor Maumelle en de einduitslag was 4-0. Wat erbij gezegd moet worden is dat Maumelle een stuk grotere school is, en ook een niveau hoger speelt. Dus al met al hebben we het niet zo slecht gedaan, en we weten nu tenminste wat onze zwakke punten zijn, en waar we dus de komende maand aan werken moeten. Woensdags werden we weer vrijgelaten na het 6^de uur, maar deze keer omdat we op ons wedstrijdveld (Voetbal-‘stadion’ van de Universiteit in Little Rock) team en individuele foto’s zouden nemen.

Het weekend was een lekker lang (4-daags) weekend. Op vrijdag ben ik met Bethanie, Anna en nog wat van het voetbalteam naar Two Rivers park geweest, waar we wat rondgehangen hebben en voedsel gegeten hebben.

De rest van de maand is er zoveel bijzonders gebeurt. Ik heb tijdens voetbaltraining langzaam het hardlopen weer gaan opbouwen, de eerste stap richting genezing. Uiteindelijk kon ik op de laatste vrijdag van februari eindelijk weer meedoen met de training. Dat weekend hebben Bob en ik nog geholpen bij een beurs waar mijn organisatie bij aanwezig was.

Januari

Tijdens het paintballen had de moeder van Madi-Grace ons uitgenodigd om met hen mee te gaan naar Colorado om te skiën in de voorjaarsvakantie (maart). Tijdens het weekend na oud en nieuw werd dit officieel! IK GA NAAR COLORADO! Naast Madi-Grace en haar familie gaat Jacob’s familie ook, en later kwamen we erachter dat Bethanie (een meisje uit mijn klas) toevallig ook dan in hetzelfde gebied zit (zelfs in hetzelfde hotel). De tijd vliegt toch best wel hier. Ik ben ondertussen al weer over de helft van mijn jaar. Op dinsdag gingen we weer naar school, en begonnen we aan ons derde kwart van het jaar. Ook begon op dinsdag voetbaltraining voor het schoolteam. Helaas was ik nog geblesseerd en kon ik nog niet meedoen. We trainen elke dag, van 4:15 tot 6uur, behalve om woensdag, dan krijgen we uitleg over hoe voetbal gespeeld wordt en de regels (Ja, hier in Amerika zijn er genoeg die dat niet weten) of kijken we youtube video’s over voetbal. Ondanks mijn blessure moet ik nog steeds bij elke training aanwezig zijn. Ik ben dit seizoen met school in rugnummer 7 te bewonderen.

Een week later, op maandag, kreeg ik mijn vlieg informatie voor mijn terugreis naar Nederland. Dankjewel Ben dat je mij eraan herinnert dat ik straks weer naar huis moet...Om half1 op zaterdag 4 juni begin ik aan mijn terugreis naar Nederland, waar ik de volgende dag om half4 op Schiphol zal aankomen.

Op donderdag 14 januari was ik officieel weer beter verklaard bij de dokter. Dat weekend erop heb ik mijn eerste (pijnvrije) hardlooptraining gedaan, en na het weekend kon ik dan eindelijk meedoen met voetbaltraining. Helaas hebben we vanwege het weer de hele week indoor (rond of in het schoolgebouw rennen en daarna yoga of cardio oefeningen doen in een leeggehaald klaslokaal) getraind (al trainde we met United wel gewoon buiten).

Donderdags waren er op school al speculaties dat we de volgende dag sneeuwvrij zouden hebben. Toen ik de volgende dag wakker werd, bleek er inderdaad een laag sneeuw te liggen van ongeveer 5-10cm, wat meer dan genoeg is hier om sneeuwvrij te krijgen (1cm is al genoeg). Ik vond het wel een goed idee om te gaan hardlopen. Op de hele koude eerste 15 minuten na, en een paar keer uitglijden heb ik een geweldige 16km hardlopen. Arkansas ziet er geweldig uit in de sneeuw! Vervolgend ben ik voor de rest van de dag naar Jacob gegaan, wat al met al nog een best lange wandeling is door de sneeuw.

Op dinsdag had ik dan eindelijk mijn eerste buiten training met school voetbalteam. Ook had ik deze week de laatste trainingen met United. In het weekend hadden we ons laatste toernooi in Conway (‘maar’ 45minuten rijden), “the Showcase of the South”, waar heleboel college-coaches aanwezig waren. Onze eerste wedstrijd was om 8uur ’s ochtends tegen de State-champions van Illinois, deze wedstrijd verloren we vrij kansloos. Na een hele lading chocolade pannenkoeken gegeten te hebben, hadden we ’s middags onze tweede wedstrijd. Dit ging een stuk beter, en we kwamen ook op voorsprong. In de tweede helft scoorde de tegenstander 2x, maar vlak voor tijd scoorde we alsnog de gelijkmaker. Op zondag was de laatste wedstrijd, ook om 8uur ’s ochtends… De eerste helft ging vrij gelijk op, ondanks dat we al vroeg op achterstand kwamen. De tweede helft daarentegen, kwamen we er totaal niet meer uit. Er waaide een ontzettend sterke wind, en we hadden wind tegen. Onze keeper hield ons land op de been, maar 10 minuten voor tijd scoorden de tegenstander ook nog de 2-0. Ik vond het ontzettend jammer dat het voetbalseizoen met United al weer over is, het was een heel erg leuk team.

Ik dacht (en vooral hoopte) dat de problemen met mijn enkel nu volledig verleden tijd zou zijn, maar dat bleek niet zo te zijn. Tijdens het weekend vol voetbal was de pijn weer langzaam teruggekomen…

December

In het weekend na de Thanksgiving break had ik met mijn voetbalteam een toernooi in Memphis. We vertrokken op vrijdag middag na school. Angel reed met ons mee omdat hij geen vervoer had. Eenmaal aangekomen 's Avonds hebben Bailey, Angel in ik op de derde verdieping voor de lift een balletje lopen trappen. Later op de avond kwamen we de rest van het team tegen en hebben daarmee de rest van de avond in de lobby van het hotel rondgehangen. Op zaterdag hadden we om 9:45 onze eerste wedstrijd. De eerste 20 minuten speelden we goed, daarna ging het wat minder. De wedstrijd eindigde uiteindelijk helaas in 0-0. Aangezien de tweede wedstrijd pas om 16:45 was, hebben Bob en ik na de eerste wedstrijd wat gegeten Downtown Memphis bij het HardRock Cafe. De tweede wedstrijd ging beter dan de eerste, ook al bleef het lang 0-0, maar in ongeveer de laatste minuut scoorden we de winnende goal, en wonnen we dus met 1-0. 's Avonds gingen we met het team uiteten bij een Italiaans restaurant en nadat we terug kwamen hebben met het grootste gedeelte van het team nog op Baileys kamer gezeten.

Op zondag hadden we om 9:45  de laatste wedstrijd. Dit team had alles verloren, en wij hadden een overwinning nodig om het toernooi te winnen. Al na een paar minuten kwamen we op 1-0 voorsprong. Hierna werden we allemaal in het team wat te gemakkelijk en kwamen we nog voor rust op een 2-1 achterstand. Halverwege de tweede helft scoor ik vanuit een vrije trap de 2-2, een kopbal in de verste kruising, dit was ook de uit eindslag. Uiteindelijk zijn we tweede geworden op het toernooi (al kregen we geen prijs).

Het weekend erop hebben we (Joel, Ryan, Jacob en Josh) geschaatst, en een ‘grappig cadeau’ uitwisseling gedaan, ik heb van die heerlijk foute kerstmis sokken gekocht, en ik kreeg er een snowglobe en metalen vogel voor terug. Op zondag heb ik met Jacob ‘geleerd’ voor de toets week, wat voor mij niet echt nodig was, aangezien het erg makkelijk was. Op maandag had ik scheikunde en natuurkunde, dinsdag “world trade history” (dit was zo makkelijk dat ik een 1,5uurs toets in 18 minuten deed) en anatomie, woensdag US-geschiedenis en voor Engels moesten we een verslag inleveren, en op donderdag wiskunde. Aangezien mijn enkel, sinds ik hem gekneusd had tijdens de pep-rally, pijn bleef doen, had ik 2 weken rust genomen en op woensdag dacht ik dat ik wel weer kon hardlopen, maar niet dus, het deed ontzettend pijn. Na er met papa over gesproken te hebben, toch maar besloten op naar de dokter te gaan op vrijdag. Het was wat heen en weer gebel, maar uiteindelijk kregen we toestemming naar het ziekenhuis te gaan. In het ziekenhuis namen ze röntgenfoto’s van mijn voet. Er was gelukkig niks gebroken, het bleek een gekneusde hielboon te zijn, waar ik vervolgens medicijnen voor kreeg. Daarna hebben we mijn sinterklaaspakket van het postkantoor opgehaald (beetje laat voor sinterklaas, het pakket zat 2,5weken vast in de douane). Eenmaal thuis aangekomen bleek een deel van het pakket te missen (o.a. al mijn skispullen). Het enige goede van vandaag was dat ik vakantie had. De dinsdag erop hadden we het afscheidsfeest van Ottavia (een Italiaans meisje op mijn school die maar voor een halfjaar in Amerika was). Woensdag was het kerstavond, maar voor het avond was, had ik eerst nog een afspraak met de orthopeed. Hij wilde opnieuw een röntgenfoto nemen (door stagiairs, die geen idee hadden hoe ze mijn voet moesten plaatsen), ook werd ik gewogen (ik ben 8 kilo aangekomen tot nu toe…). Ook deze arts kwam tot een conclusie dat mijn voet niet gebroken was, en hij vertelde mij nog tenminste twee weken rust te nemen (al kan ik wel fietsen), en als de pijn over een maand nog niet weg zou zijn, zou ik verder onderzoek krijgen met een MRI-scan. ’s Avonds na het eten maakten we de cadeaus open, en om 11uur in de avond (!!!) gingen we naar de kerk toe. Op eerste kerstdag gingen we ’s avonds voor diner naar vrienden van Bob toe. Tweede kerstdag was een heerlijke zomerdag, met temperaturen van 25 graden Celsius. Dinsdags was de dag dat Ottavia zou vertrekken, om 6uur in de morgen, dus Anna (uitwisselingsstudent van Tjechie) en ik stonden om 5uur op het vliegveld. Wegens extreem weer van de afgelopen dagen waren de vluchten naar Houston gecancelled, waardoor Ottavia het vliegtuig al vol zat, en Ottavia niet kon vertrekken. Haar vlucht was eerst naar vrijdag (nieuwjaarsdag) verplaats, maar uiteindelijk zou ze op donderdag vliegen. Op woensdag hebben we met Bob’s kinderen (inclusief zijn zoon die nu in Hong Kong woont) pizza gegeten in een restaurant. ’s Ochtends om 5uur stonden Connor (de vorige keer had hij zich verslapen) en ik (Anna was ziek) op het vliegveld om deze keer Ottavia echt uit te zwaaien. ’s Middags heb ik met Jacob en nog wat anderen van school en hun ouders gepaintballd. Een van mijn slachtoffers bloedde en een ander heeft een mooi litteken op de rug. In de avond vierden we (Jacob, Madi-Grace en nog wat anderen van school) oud en nieuw, wat toch wel heel raar is zonder vuurwerk.